Έλλειψη προσοχής
Στον απόηχο της πανδημίας και της επακόλουθης στροφής σε εκτεταμένα διαδικτυακά μαθήματα σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης, η πρόκληση της διατήρησης της προσοχής των μαθητών έχει γίνει κεντρικό μέλημα των εκπαιδευτικών σε όλο τον κόσμο. Αυτό το ζήτημα έχει αγγίξει ουσιαστικά κάθε δάσκαλο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αναγκάζοντάς μας να ξανασκεφτούμε και να προσαρμόσουμε τις μεθόδους διδασκαλίας μας ώστε να ταιριάζουν σε αυτό το νέο εκπαιδευτικό τοπίο.
Οι παράγοντες που συμβάλλουν στην απεμπλοκή των μαθητών από τη διαδικτυακή μάθηση είναι πολύπλευροι και μπορούν να αποδοθούν σε διάφορες αιτίες. Πρώτον, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι μαθητές μπορεί να θεωρήσουν δύσκολο να προσαρμοστούν σε αυτόν τον τρόπο μάθησης, καθώς συχνά απαιτεί διαφορετικό σύνολο δεξιοτήτων και συνηθειών από την παραδοσιακή αυτοπροσώπως διδασκαλία. Πολλοί μαθητές είναι συνηθισμένοι στη δομή μιας φυσικής τάξης, με αλληλεπιδράσεις πρόσωπο με πρόσωπο και την άμεση παρουσία δασκάλων και συμμαθητών. Η μετάβαση στη διαδικτυακή μάθηση μπορεί να είναι αποπροσανατολιστική για μερικούς, οδηγώντας σε μειωμένο εύρος προσοχής και σε δυσκολίες παραμονής αφοσιωμένων.
Από την άλλη πλευρά, οι δάσκαλοι αντιμετωπίζουν επίσης τις δικές τους προκλήσεις όταν πρόκειται να κρατήσουν την προσοχή των μαθητών στην εικονική τάξη. Ορισμένοι εκπαιδευτικοί μπορεί να είναι περισσότερο συνηθισμένοι στις παραδοσιακές μεθόδους διδασκαλίας και λιγότερο εξοικειωμένοι με τα πιο πρόσφατα διαδικτυακά εργαλεία και τεχνολογίες. Αυτό το κενό γνώσης μπορεί να εμποδίσει την ικανότητά τους να δημιουργούν ελκυστικές και διαδραστικές διαδικτυακές εμπειρίες μάθησης, καθιστώντας πιο δύσκολο να προσελκύσουν και να διατηρήσουν το ενδιαφέρον των μαθητών.
Επιπλέον, το διαδικτυακό περιβάλλον μπορεί μερικές φορές να αισθάνεται απρόσωπο, με μαθητές και καθηγητές να χωρίζονται φυσικά από οθόνες. Αυτή η έλλειψη φυσικής παρουσίας μπορεί να καταστήσει πιο δύσκολο για τους δασκάλους να δημιουργήσουν το είδος της σχέσης και της σύνδεσης με τους μαθητές τους που είναι απαραίτητα για την προώθηση της δέσμευσης. Η οικοδόμηση μιας αίσθησης κοινότητας και του ανήκειν στην ψηφιακή σφαίρα απαιτεί δημιουργικότητα και σκόπιμη προσπάθεια.
